روان آسای (دَ کُ تَ / تِ) آسایندۀ روان. آسایش دهنده روح. دلگشا. روح انگیز: مقامی دلگشای روان آسای چون بهشت. (گلستان) ادامه... آسایندۀ روان. آسایش دهنده روح. دلگشا. روح انگیز: مقامی دلگشای روان آسای چون بهشت. (گلستان) لغت نامه دهخدا
